Stock Android σε κινέζικα τηλέφωνα; Όνειρο ζω, μην με ξυπνάτε!

Αντί προλόγου και εισαγωγής
Ας είμαστε ειλικρινείς… Σχεδόν όλοι από εμάς, έχουμε παραστεί σε συζήτηση ή λεκτική αντιπαράθεση με τους (τεχνολογικούς πάντα) εχθρούς μας γύρω από smartphones, στην οποία ακούστηκε υποτιμητικά η λέξη «κινεζιά». Ακόμα και τότε όμως υπήρχαν κάποιοι ανάμεσα μας που ανέμεναν με προσμονή την επέκταση του κινεζικού γίγαντα και στον δυτικό κόσμο. Το βήμα έγινε και ένα νέο κεφάλαιο άνοιξε, δημιουργώντας ωστόσο νέα σημεία τριβής. Ποια είναι αυτά; Πολλά θα πει κάποιος, αλλά το σημαντικότερο ίσως είναι το software interface που τοποθετούσαν οι κινέζοι και αποδείχθηκε δύσπεπτο για τα δυτικά γούστα. Το hardware φυσικά ήταν εξαιρετικό, αλλά και πάλι δεν επαρκούσε να καλύψει την «ασχήμια» του λογισμικού.


Η απόπειρα να παντρευτεί το Android με το iOS και η αφαίρεση του app drawer που προκάλεσε μεγάλη δυσαρέσκεια, σίγουρα ξένισε πολλούς υποψήφιους αγοραστές και ιδίως αυτούς που είχαν μάθει αλλιώς από έτερους ασιατικούς κατασκευαστές όπως οι LG και Samsung. Μετά όμως ήρθε το Nexus 6P και όλα έδειχναν να αλλάζουν. Ο συνδυασμός εξαιρετικού hardware και καθαρού Android, έκανε πολλούς να ελπίζουν ότι αυτή ήταν η αρχή μιας μεγάλης αλλαγής.

Κεφάλαιο I – Ίδιοι, αλλά όχι όμοιοι
Είναι θέμα γούστου, θα αναφωνήσει κάποιος και θα έχει πέρα ως πέρα δίκιο. Υπάρχουν αυτοί που επιλέγουν κατά συνείδηση το καθαρό Android και υπάρχουν και αυτοί που εκτιμούν με αυξημένη βαρύτητα τη διαφορετικότητα του κάθε interface. Με την σχεδιαστική εξέλιξη των τηλεφώνων να έχει περάσει τον αστερισμό της διαφοροποίησης και πλέον να ενώνεται υπό το ίδιο άστρο της unibody μεταλλικής κατασκευής, μια διαφορετική εμπειρία μέσω του λογισμικού αποκτάει ειδικό βάρος ανάμεσα στα κριτήρια αγοράς του καθένα μας.

Αυτό που κάνει το Android… Android, είναι ότι ακόμα και μέσω της stock εμπειρίας, μπορεί κάποιος να βρει επαρκέστατο χώρο για παραμετροποίηση και διαφοροποίηση. Το ίδιο όμως ισχύει ακόμα για και τα πιο «βαριά» interface, όπως αυτό της Samsung, μέσω του οποίου και του Good Lock UI για παράδειγμα, μπορεί κάποιος να αλλάξει οθόνη κλειδώματος, quick settings, σκίαση ειδοποιήσεων και πρόσφατες εφαρμογές, αφήνοντας ανέγγιχτα τα μενού των ρυθμίσεων, την home screen και τον app drawer.

Λαμβάνοντας λοιπόν όλα τα παραπάνω υπόψη (και με την προϋπόθεση ότι το μενού των ρυθμίσεων και ο app drawer δεν αρκούν για να χαρακτηριστεί μια συσκευή ως μοναδική), η διάθεση ενός κινέζικου τηλεφώνου με καθαρό Android και πολλές δυνατότητες παραμετροποίησης, θα μπορούσε σίγουρα να σταθεί επάξια στον δυτικό καταναλωτικό κόσμο. Ωστόσο, το καθαρό Android θα αρκούσε από μόνο του για να καταστήσει ένα τέτοιο κινέζικο τηλέφωνο ελκυστικό στο συγκεκριμένο κοινό;

Για να διευκολύνουμε το παραπάνω ερώτημα, σας παροτρύνουμε να σκεφτείτε το MIUI της Xiaomi, το EMUI της Huawei, το ColorOS της Oppo και το Vibe UI της Lenovo. Εάν κάποιο τηλέφωνο από αυτές τις εταιρείες έτρεχε καθαρό Android, θα ήταν πιο ελκυστικό σε εσάς ή όχι; Εάν διέθεταν κάποιο theme το οποίο μπορούσε να αλλαχθεί εύκολα σε καθαρό Android; Ο λόγος που δεν έχουμε ακόμα δει κάτι τέτοιο είναι διττός και αναλύεται στο επόμενο κεφάλαιο μας.

Κεφάλαιο II – Όμοιοι, αλλά τόσο διαφορετικοί
Τα ιδιαίτερα εκείνα δομικά συστατικά που διαφέρουν ανά κατασκευαστή και υπάρχουν ήδη εγκατεστημένα στο τηλέφωνο από την πρώτη φορά που θα το ανοίξουμε, είναι σίγουρα ο νούμερο ένα λόγος που η Χ συσκευή διαφέρει από τη Ψ. Πάρτε για παράδειγμα το Samsung Galaxy S7 Edge και φανταστείτε το χωρίς όλα εκείνα τα καλούδια που το κάνουν τόσο μοναδικό (Game Tools, Game Launcher, Galaxy Labs experimental features, proximity sensor gestures, Knox, Ultra Power Saving Mode, Download Booster, Quick Connect, S Voice και πολλά άλλα). Άλλωστε για κάποια ή και όλα από αυτά, ίσως να επιλέγει ένας χρήστης την εταιρεία εξαρχής.

Μπορούμε να αντιληφθούμε λοιπόν, την απροθυμία πολλών κατασκευαστών να εξαϋλώσουν αυτά για τα οποία επένδυσαν χρόνο και χρήμα, χωρίς (για πολλά από αυτά) να υπάρχει και η δυνατότητα να τα προσφέρουν ως ξεχωριστές εφαρμογές, μιας και αποτελούν συμπαγή κομμάτι του firmware. Ωστόσο το σκηνικό αλλάζει άρδην εάν στη θέση της Samsung και των ειδικών λειτουργιών της, βάλουμε τα Xiaomi Mi 5, Huawei Mate 8 ή Oppo F1 Plus.

Κεφάλαιο III – Τι είχαμε, τι χάσαμε
Εάν οι λειτουργίες που αναφέραμε στο προηγούμενο κεφάλαιο, τυγχάνουν άγνωστες σε εσάς και δεν είχατε ποτέ την ευκαιρία να τις δοκιμάσετε, τότε ίσως να νιώθετε ότι δεν έχετε στερηθεί τίποτα. Άλλωστε έχετε άριστο hardware μαζί με μια εμπειρία λογισμικού που γνωρίζετε και όλα αυτά σε άκρως ανταγωνιστική τιμή. 

Αλήθεια όμως, τι έχουν να χάσουν οι κινέζοι κατασκευαστές εάν υιοθετήσουν το stock Android σε μια αγορά του δυτικού κόσμου; Η απάντηση είναι, ότι μάλλον τίποτα… Θα μπορούσαν άνετα να επιλέξουν μια εκδοχή κοντά σε αυτό (βλέπε Motorola) και να κάνουν τα προϊόντα τους σαφώς πιο ελκυστικά στις δυτικές αγορές, σε σύγκριση με το interface που χρησιμοποιούν για τους κινέζους καταναλωτές τους.

Επίλογος
Οι λόγοι για τους οποίους αρκετά κινέζικα τηλέφωνα δεν έρχονται στις δυτικές αγορές, σίγουρα είναι πολλοί και δεν περιορίζονται μόνο στο κεφάλαιο «λογισμικό». Ωστόσο εάν αυτοί οι λόγοι ξαφνικά έπαυαν να ισχύουν, θα αγοράζατε ένα κινέζικο τηλέφωνο με stock Android; Θα δεχόσασταν να θυσιάσετε κάποιες ειδικές λειτουργίες για να λάβετε μια συσκευή με εντυπωσιακή αναλογία τιμής/απόδοσης; Αγοράζετε μια συσκευή βάση του hardware ή του software της ή μιας μίξης και των δύο;

[via]